Verdwaasd kijk ik rond - wat doe ik hier ook alweer? Wéér geen lijstje gemaakt. Gedachteloos strompel ik langs de komkommers en pakken rijst. Totaal verslagen. Ik sta weer eens zonder werkgeheugen in de supermarkt.
Werkgeheugen is één van de executieve functies. Volgens het model van Peg Dawson en Richard Guare zijn het er elf, al zijn er meerdere modellen die sommige functies samenvoegen of juist uiteen splitsen. Hoe dan ook, werkgeheugen zit er in. Het vermogen om, vergelijkbaar met een computer, verschillende taken tegelijk te overzien en uit te voeren. Oja, en dingen te onthouden. Als er veel programma’s tegelijk draaien zal een oude laptop sneller vastlopen dan een gloednieuwe pc, een beetje vergelijkbaar met werkgeheugen bij jongeren en mensen van, tja, boven de 50, wanneer de hersencapaciteit merkbaar afneemt.
Maar wat nou als je eigenlijk een prima nieuwe pc bent, maar er te weinig werkgeheugen bij jou is geïnstalleerd? Dan sta je dus in de supermarkt een beetje doelloos naar de kwark te staren. Het goede nieuws, net als bij je computer, is dat je dat kunt uitbreiden: als je oefent, werkt het net als een spier en zal het sterker worden. Het slechte nieuws is dat je daar wel in moet investeren, bij je hersenen in tijd, en daar vooral voor gemotiveerd moet zijn.
Op de één of andere manier vind ik het alleen vervelend als ik me weer eens afvraag of ik vanavond prei of bloemkool wilde eten, maar nooit als ik thuis ben en tijd heb om mijn werkgeheugen te trainen. Voorlopig moet ik maar gewoon een lijstje blijven maken. Als ik dat maar niet vergeet mee te nemen…
Comments