Tja, heel moeilijk te omvatten. Maar dat is een beetje een makkelijk antwoord, dat vind ik zelf ook.
Je kunt natuurlijk zeggen dat je met een IQ van 130 of hoger hoogbegaafd genoemd wordt. Maarja, wat ís het nou precies?
Daar vond ik een - vind ik zelf - mooie analogie voor. Zoals je wellicht weet drink ik thee, veel thee, op een dag. Tegenwoordig heb ik een fancy Quooker, maar hiervoor stond ik net als ieder ander op de waterkoker te wachten tot het water een voor mij juiste theetemperatuur bereikt had. En ik dacht: wat een mooie vergelijking.
Je kunt breinen vergelijken met water dat een bepaalde temperatuur heeft. Water kan koud zijn, of kamertemperatuur hebben, of nog warmer zijn. Water kan zo koud zijn dat het van fysieke vorm verandert; dan functioneert het niet als water zoals wij het kennen - dan is het ijs. Water kan ook steeds warmer worden, en nog een beetje warmer, en nog een beetje warmer. Hoe warmer, hoe actiever het water ook wordt; de losse moleculen bewegen dan meer ten opzichte van elkaar. En op een bepaald moment verandert water weer van vorm. Dan is water dat nóg warmer wordt, wezenlijk anders dan gewoon warm water. Het gaat koken en neemt een andere vorm aan.
Hetzelfde gevoel heb ik bij hoogbegaafdheid. Je kunt 'gewoon' zijn (wat dat ook mag zijn), of slim, of nog wat slimmer, en nóg wat slimmer. Tot je zo slim wordt, dat je echt anders bent. Dat is hoogbegaafdheid. Je brein is dan zo anders dat je niet gewoon slimmer bent, maar anders. Je associeert veel, je krijgt veel prikkels binnen van buitenaf, je hebt veel tabbladen tegelijk open staan, hebt een groot rechtvaardigheidsgevoel, bent heel kritisch, legt de lat hoog voor jezelf, bent creatief, geeft vaak antwoorden die niet in het antwoordenboek staan maar wel juist zijn, en vooral: je voelt je anders dan het andere water. Want jij bent gas.
Heeft jouw kind moeite met diens gasvormige brein? Je mag me altijd bellen voor een gratis intake.
Comments